Posts

११. अगोदर रोगनिदान करताना चुका; नंतर वैद्यकीय प्रक्रियांमध्ये त्रुटी..

 प्रकरण चार: भाग २ अगोदर रोगनिदान करताना चुका; नंतर वैद्यकीय प्रक्रियांमध्ये त्रुटी.. २०१८ च्या सुरुवातीलाच मला मुख्य नेफ्रोलॉजिस्ट यांनी, किडनी ट्रान्सप्लांटला मान्यता मिळवण्यासाठीची प्रोसेस सुरु करण्यासाठी लेटर दिले होते. परंतु त्या हॉस्पिटलमध्ये काही सरकारी ऑफिसप्रमाणे, लाल फितीचा कारभार आढळत होता. प्रोसेस अतिशय संथगतीने सुरु होती. काही डॉक्टर्स ज्यांची किडनी ट्रान्सप्लांट साठी परवानगी हवी होती ते वेगळ्या प्रकारे प्रोसेसला वळण देत होते. कोऑर्डिनेटर कधी चांगला डॉक्टर असायचा, तर कधी त्याला बदलून सतत ओरडणारा डॉक्टर असायचा. आम्ही कंटाळून गेलो होतो. मागील लेखात नमूद केल्याप्रमाणे मग सप्टेंबर अखेर डायलिसिस सुरु झाले होते. तेव्हा काही प्रकार घडले. आम्हाला ॲडमिशन हवी होती म्हणून आम्ही मिळेल तो बेड स्विकारला होता. तिथे हेड नर्सने अननुभवी नर्सला आणले व त्रास झाला होता. नंतर स्पेशल रुममध्ये, मला व कुटुंबियांना, नर्सेस, ब्रदर्स व स्टाफ मेंबर्स; यांचा खूपच चांगला अनुभव आला होता. त्यांच्यामध्ये कमालीचा प्रोफेशलीझम अर्थात व्यावसायिकता  होती. नंतर मानेमध्ये कॅथेटर बसवण्यासाठी पाच तास लॉबीमध्ये थंडी

१०. कधीच ' नाही'पेक्षा उशीरा पाऊल उचललेले चांगले!

प्रकरण तीन Better late than never.. भाग १ आपल्या आलेल्या सूचनांचा मान ठेवत, मी २०११ ते २०१८ पर्यंतचा, अर्थात डायलिसिस सुरु होईपर्यंतचा वैद्यकीय प्रवास लिहिण्यास सुरुवात करत आहे. मी सुरुवात तारखेनुसार केली, पण कित्येक डझन्स मेडिकल फाईल्स व शेकडो मेडिकल टेस्टचे रिपोर्ट्स आहेत. त्यात तारखा शोधून लिहिण्यात वेळ जाऊ लागला. म्हणून मी ठरवले की जेवढे आठवते आहे तेवढे अगोदर लिहून काढू या. आणि नंतर जेव्हा कागदोपत्री पुस्तक प्रसिद्ध करायची वेळ येईल, तोपर्यंत योग्य तारखा शोधून त्या पुस्तकात नमूद करू या. २००४ मध्ये माझा creatinine हा १.४ होता. मला कल्पना सुद्धा नव्हती, creatinine म्हणजे काय आहे आहे? तरीसुद्धा माझा नियमित योगा व व्यायाम आणि थोडेफार डायटिंग; यामुळे creatinine, २०११ पर्यंत १.५ होता. ही योग्य वेळ होती, Nephrologist ना भेट देण्याची.. पण Nephrology हा प्रकार सुद्धा माहित नव्हता. डॉक्टरांनी ही फक्त ब्लडप्रेशर च्या गोळ्या चालू ठेवल्या होत्या. २ नोव्हेंबर २०११ पासून माझ्या डॉक्टरानी (जनरल प्रॅक्टिशनर) 'नेफरोसेव' ही एकमेव, creatinine वरील उपायासाठी, गोळी सुरु केली. २१ नोव्हेंबर २०११ ला

९. संवाद तुमच्या माझ्यामधील: श्रद्धा व सबूरी

 संवाद तुमच्या माझ्यामधील     श्रद्धा व सबूरी या वेळी थोडा जास्त ब्रेक घेतला. अनेक मित्रमैत्रिणींच्या वैयक्तिक प्रतिक्रिया आल्या होत्या व येत आहेत. सर्वात प्रथम, अनेक जणांच्या मते, 'मी, किडनी, डायलिसिस व ट्रान्सप्लांट' या पुस्तकाशी जोडले जात असतानाच, मध्येच 'हेवा', 'मत्सर' व 'द्वेष' ही तीन लेखांची मालिका आली. बहुतेक जणांनी पुस्तकाचाच भाग समजून वाचायला सुरुवात केली व गोंधळ उडाला. व्यावसायिक रित्या ऑनलाईन समुपदेशन (counseling) वा Personal Mentoring करत असताना, अनेक वेळा काही विचारांशी जोडला जातो. आणि त्या वेळी जाणवते की, या विचारांचा फायदा जास्तीत जास्त जणांना झाला पाहिजे. मग ते विचार शक्य तितक्या विस्तृतपणे (जास्त विस्तार टाळून) लिहून काढतो व सरळ सोशल मीडियावर प्रसिद्ध करतो.  खरं तर, व्यक्तीगत समुपदेशन (counseling) व  मग , मार्गदर्शन (Mentoring) मध्ये त्या त्या व्यक्तीशी निगडित तपशील माहीत असतो.  इथे मर्यादा ही असते की प्रत्येक जण त्या विचारांचा काय अर्थ काढतो, ते समजत नाही. काही जवळच्या मित्रमैत्रिणींमुळे झालेला गोंधळ लक्षात आला. आताही काही विषयांवर लेखन

विशेष विनंती:

 वाचक मित्रमैत्रिणींनो, नमस्कार! 'मी परिपूर्ण (perfect) आहे', असे कुणीही (मी पण) ठामपणे सांगू शकत नाही. तसेच कोणतीही संस्था वा कंपनी सुद्धा सांगू शकत नाही. प्रत्येक संस्थेमध्ये/कंपनीमध्ये, चांगली, वाईट व पाट्या टाकणारी माणसे असतात. त्यातील एका घटकामुळे, आपण पूर्ण संस्थेला एक लेबल लावू शकत नाही.  चांगुलपणा जास्त असेल तर तशी इमेज होत जाते. वाईटपणा जास्त असेल तर तशी इमेज होत जाते. माझ्या एकट्याच्या अनुभवांवरुन, कोणत्याही हॉस्पिटलला किंवा डॉक्टरांना, आपण पूर्ण 'चांगले' वा पूर्ण 'वाईट' ठरवू शकत नाही. माझ्यासाठी ते अनुभव चांगले वा वाईट होते.  हॉस्पिटलच्या ट्रस्टींनी व व्यवस्थापनाने ठरवायला हवे की वाईट अनुभवांच्या आधारावर, त्यांनी काय निर्णय घ्यायला हवे. जर त्यांनी दुर्लक्ष केले किंवा चुकीचं वागणाऱ्यांना पाठीशी घातले, तर भविष्यात त्यांना ते जास्त धोकादायक ठरु शकते. One cannot run tomorrow's organizations on yesterday's assumptions. - Business Growth माझी अपेक्षा आहे की, मी जिथे सावधगिरी बाळगली नाही किंवा जिथे गोष्टींना गृहित धरले; त्या चुका आपण कृपया टाळाव्यात

८. पेशंट सुद्धा ग्राहक आहे..

 मी किडनी डायलिसिस व ट्रान्सप्लांट ग्राहक आहे म्हणून व्यवसाय आहे.. पेशंट सुद्धा ग्राहक आहे.. पुढे चालू.... मला जो बेड मिळाला होता, ती अत्यंत छोटी जागा होती. मेडिकल उपकरणे बऱ्यापैकी होती. रात्री उशिरा, हेड नर्स एका अत्यंत तरुण नर्सला घेऊन आल्या. माझ्या हातामध्ये, योग्य नस ओळखून तिथे Intravenous (IV) cathetar लावायचा होता. अनेस्थेसिया, पेनकिलर्स, ॲंटिबायोटिक्स आणि इतर महत्त्वपूर्ण द्रवपदार्थांचे संचालन करण्यासाठी, डॉक्टर आणि नर्स IV थेरपीचा वापर करतात.   शस्त्रक्रियेदरम्यान, आयव्ही तयार करुन ठेवलेले असल्यास, आवश्यकतेनुसार आपत्कालीन योग्य औषधे, त्वरित आणि कार्यक्षमतेने दिली जाऊ शकतात. मी हेड नर्सना विचारले, हिला अनुभव आहे काय? त्या हेड नर्स यांनी, माझ्या बोलण्याकडे पूर्ण दुर्लक्ष करुन, त्या तरुण अननुभवी नर्सला मार्गदर्शन करायला सुरुवात केली. तेव्हा मी व माझ्या पत्नीला लक्षात आले की, माझा गिनीपिग अर्थात बळीचा बकरा म्हणून वापर केला जाणार होता. नंतर त्या अननुभवी नर्सने सुई हातात टोचली आणि माझ्या तोंडातून अस्पष्ट किंकाळी बाहेर आली. अनुभवी व महत्वाचे म्हणजे, कौशल्य आणि संवेदनशील नर्स अत्यंत प्

७. स्विकार: आव्हानात्मक परिस्थितीला सामोरे जाण्यासाठी पहिले पाऊल

 मी, किडनी, डायलिसिस व ट्रान्सप्लांट स्विकार:  आव्हानात्मक परिस्थितीला सामोरे जाण्यासाठी पहिले पाऊल २०१२ मध्ये तो दिवस उजाडला, जेव्हा मला माझ्या दोन्ही किडनींच्या अवस्थेबद्दल समजले. परमेश्वराच्या कृपेने, आयुष्यात व्यावसायिक, कौटुंबिक, सामाजिक आणि वैयक्तिक, अशा सर्व बाजूंनी सुख अनुभवत असताना, हा धक्का मिळाला. थोडे दिवस मी त्या धक्क्याने बावरलो होतो. पण, जेव्हा लक्षात आले की, 'पिक्चर अभी बाकी हैं'; तेव्हा ठरवले, उर्वरित पिक्चर धमाल जगायचा.. पुढे चालू.... २०१२ नंतर मी थोडा योग, थोडासा व्यायाम व खूप सारे डायटिंग; यावर भर दिला. त्याचा परिणाम म्हणून क्रिएटाइन लेवल मर्यादित राहिला. पण, किडनींची ट्रिटमेंट सुरु झाल्यानंतर, काही काळानंतर, माझे क्रिएटाईन ४ घ्या वर गेले होते. तेव्हा, सौ. प्रिती आरोलकर, यांनी डायटिशिअन म्हणून अप्रतिम रितीने डायट प्लॅन आखून दिला होता. त्यामुळे माझी क्रिएटाईन लेवल चारवरुन, दोनपर्यंत आली होती. माझ्यावर इलाज करणारे, नेफ्रॉलॉजीस्ट सुद्धा आश्चर्यचकित झाले होते. पण नंतर, सौ. प्रिती आरोलकर, त्यांनी दुसऱ्या हॉस्पिटलमध्ये नोकरी स्विकारली. आता त्या फक्त त्या कॅन्सर रु

६. नाण्याच्या दोन बाजू

 मी, किडनी, डायलिसिस व ट्रान्सप्लांट १९९६ ते २०१२ व तद्नंतर २०१२ ते २०१८, हा कालावधी माझ्या व्यावसायिक यशासाठी खूपच महत्वाचा आहे. या कालावधीत मी पराकोटीचे यश व अपयश, दोन्ही पाहिले होते. सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, आयुष्यातील सर्वात मोठा दुःखाचा क्षण, जो आयुष्यभरासाठी चटका देऊन गेला, तो सुद्धा याच कालावधीत अनुभवला होता. सगळ्यात महत्त्वाचे म्हणजे, २०१२ पर्यंत, सर्व काही सुरळीत चालले आहे. यामुळेच कधी डॉक्टरांचा दुसरा पर्याय शोधावा, असा विचार सुद्धा मनाला स्पर्श करुन गेला नाही. १९९८_९९ मध्ये, नोकरी सोडल्यानंतर, हळूहळू 'प्रसन्न प्रशिक्षणक्रम' बॅचेसची संख्या वाढत गेली. सुरुवातीला प्रसन्न प्रशिक्षणक्रमाची रविवारी फक्त एक बस होती. मग हळूहळू दर रविवारी दोन, मग शनिवार-रविवार म्हणून तीन, मग आठवड्यात पाच, नंतर सहा व शेवटी आठवड्याला सात बॅचेस सुरु झाल्या.  हा पसारा वाढत असताना माझे मित्र प्रसन्न श्री. संदेश आचरेकर यांनी मला मोरारजी मेल्स मध्ये व्हाईस प्रेसिडेंट लेव्हलला 'स्ट्रेस मॅनेजमेंट' हा दोन दिवसाचा कॉर्पोरेट ट्रेनिंग प्रोग्राम घेण्याची संधी दिली.  त्यानंतर श्रीयुत राजन महाडिक या